مقدمه
رزولوشن واقعی یا Native Resolution یکی از مهم‌ترین معیارها در انتخاب ویدیو پروژکتور است. این مشخصه تعیین می‌کند دستگاه چند پیکسل واقعی برای تولید تصویر در اختیار دارد. در حالی که بسیاری از کاربران تنها به رزولوشن ورودی اشاره‌شده روی جعبه توجه می‌کنند، رزولوشن واقعی تعیین‌کننده وضوح تصویر واقعی، میزان جزئیات و کیفیت نمایش محتوا است. در این مطلب به‌طور تخصصی تفاوت رزولوشن واقعی و رزولوشن پشتیبانی‌شده و تاثیر آن در تجربه کاربری بررسی می‌شود.
رزولوشن واقعی چیست؟
رزولوشن واقعی به تعداد پیکسل‌های فیزیکی تراشه تصویر پروژکتور اشاره دارد. این رزولوشن به‌طور مستقیم وضوح تصویر نمایش داده‌شده را تعیین می‌کند. برای مثال اگر یک پروژکتور رزولوشن واقعی 1920 در 1080 داشته باشد، تصویر آن دارای دو میلیون پیکسل فعال خواهد بود.
تفاوت رزولوشن واقعی و رزولوشن پشتیبانی‌شده
برخی تولیدکنندگان رزولوشن پشتیبانی‌شده یا رزولوشن ورودی را به‌عنوان مشخصه اصلی اعلام می‌کنند. رزولوشن پشتیبانی‌شده به این معناست که دستگاه می‌تواند سیگنال ویدیویی با وضوح بالا را دریافت و نمایش دهد، اما تصویر نهایی همچنان با رزولوشن واقعی تراشه بازسازی می‌شود.
مثلاً پروژکتوری با رزولوشن واقعی 800 در 600 می‌تواند ورودی 1080p دریافت کند، اما تصویر نهایی همان 800 در 600 خواهد بود و بقیه اطلاعات با الگوریتم فشرده‌سازی کاهش داده می‌شود.
انواع رزولوشن رایج
SVGA: 800×600 پیکسل
XGA: 1024×768 پیکسل
WXGA: 1280×800 پیکسل
Full HD: 1920×1080 پیکسل
WUXGA: 1920×1200 پیکسل
4K UHD: 3840×2160 پیکسل
انتخاب رزولوشن مناسب
انتخاب رزولوشن به نوع استفاده بستگی دارد:
استفاده اداری یا آموزشی: WXGA یا XGA کافی است.
نمایش فیلم خانگی: Full HD یا بالاتر توصیه می‌شود.
کاربردهای حرفه‌ای یا سالن‌های بزرگ: WUXGA و 4K بهترین گزینه‌ها هستند.
نتیجه‌گیری
رزولوشن واقعی مشخصه‌ای است که نباید نادیده گرفته شود. توجه به این پارامتر هنگام خرید ویدیو پروژکتور باعث می‌شود کیفیت تصویر مطابق انتظار باشد و نیاز به تعویض دستگاه در کوتاه‌مدت کاهش یابد.
